Handen omhoog! De zorg voor extreem droge handen

Delicate huid, korte vingernagels en geen zichtbaar eelt op de vingertoppen. Je kunt niet zeggen dat Simon Fürst een professionele gitarist is door naar hem te kijken - of liever gezegd zijn handen. Al 13 jaar lang zijn deze muzikaal aangetast. Vorig jaar veranderde zijn passie in zijn beroep. Zijn band, het Simon Fuerst Trio, zorgde voor het eerst voor sensatie op het Aalen Jazz Festival, waar ze een groot publiek inspireerden als steun voor Xavier Naidoo, Zaz en Gregory Porter. 

Voor de voorstellingen oefent Fürst enkele uren per dag. Wanneer de bestudeerde mediawetenschapper niet in de studio repeteert, rockt hij als zanger en virtuoos gitarist samen met zijn band of als solo-artiest de podia van deze wereld. De VS is zijn tweede thuis geworden. Drie keer per jaar brengt de 25-jarige enkele weken achter elkaar door in Los Angeles, New York of Miami. Daar presenteert hij de nieuwe producten van bekende gitaarbouwers op 's werelds grootste muziekindustriebeurzen.

Dus zijn handen zijn constant in gebruik. "Na concerten zijn ze vaak gezwollen, de huid ruw of gebarsten. Ondertussen hebben zich lichte lagen eelt gevormd op mijn vingertoppen. Hoewel ze niet merkbaar zijn, zijn ze wel merkbaar op mijn smartphone. Het aanraakscherm kan niet meer goed worden bediend", zegt Fürst en knipoogt. Dat is het enige mankement aan zijn handen. Om ervoor te zorgen dat dit zo blijft en dat hij ook in zijn huidige project - een muziekproject met kinderen in Irak - tact en gevoeligheid kan tonen, besteedt hij nauwgezet aandacht aan zijn belangrijkste fysieke kapitaal.

Zijn tips:

"Regelmatig verse snaren strijken, ze zijn comfortabeler. In de zomer helpen handbaden met koud water tegen de zwelling. In de winter moeten de handen soepel worden gehouden met vochtinbrengende crèmes. Mijn vuistregel is: wassen, crème, dan opwarmen en je vingers een korte pauze gunnen - ik weet dat dit het moeilijkste is voor een muzikant".

Rotsklimmen zonder haken en touwen, alleen beveiligd door een partner en een mat op de grond - dit is geen gek idee, maar heet boulderen en is de vrijetijdsbesteding van Lukas Quiring. Wat ooit werd beschouwd als droge training voor professionele klimmers is sinds de millenniumwisseling in volle opmars. Zes jaar geleden pakte deze bijzondere sensatie ook de 29-jarige uit Stuttgart. Sindsdien bouldert hij een of twee keer per week een paar uur in een klimzaal - als een balans voor zijn stressvolle kantoorbaan als projectmanager. Boulderen is ook trainen en voorbereiden op de echte rots. Hij klimt het liefst in de Allgäu, zijn thuisregio, en dan alleen nog goed beveiligd en in volle uitrusting. 

Wat maakt deze sport zo interessant? "Aan de ene kant traint het klimmen mijn hele lichaam en niet alleen individuele spierdelen. Aan de andere kant leer je blindelings op je partner te vertrouwen, omdat hij je leven letterlijk in zijn handen houdt. Dat schept een bijzondere relatie", zegt Quiring. Toch ben je bij het klimmen aan de leiband helemaal alleen en door de hoogte ben je absoluut gefocust. Alleen de volgende grip telt, de rest gaat terug naar de achtergrond. "Ik heb nog nooit zo'n intens moment in het dagelijks leven meegemaakt," zegt hij. Dit gevoel compenseert ook de blessures die hij al heeft opgelopen, zoals een gescheurde spiervezel en een ontwrichte schouder, of voor gebarsten en pijnlijke handen. Deze hebben nogal wat te verduren bij het klimmen: De grepen in de hallen zijn erg ruw, buiten heb je te maken met scherpkantige oppervlakken. Daarnaast wordt er gebruik gemaakt van krijt en magnesia. Hoewel de witte poeders een goede grip bieden, drogen ze de handen uit. Daarom zijn een goede bescherming en veel zorg essentieel.

Zijn tips:

"Op bijzonder zware tochten tape ik mijn handen in om verwondingen te voorkomen. Want als de huid er eenmaal af is, duurt het dagen en soms weken om weer te groeien. Na het klimmen maak ik mijn handen eerst grondig schoon met zeep, zodat de huid snel herstelt. Daarna krijgen mijn handen een flinke portie vette crème. Dit helpt de huid om vocht beter vast te houden. Maar de optimale bescherming van de huid blijft bestaan".

Wassen, knippen, föhnen - dit is de wereld van meesterkapper Damaride Forestieri. Haar naam is een echt spraakmakend genot is en klanten noemen haar daarom gewoon Dama. In haar wereld, de Heiko Helfrich kapsalon in Esslingen, is veel meer aan de hand dan het standaardprogramma. Innovatieve strandtechnieken, trendy kapsels, hippe kapsels - hier worden ware meesterwerken met veel liefde in detail gecreëerd. De focus ligt altijd op een haarwerkelijke aanpassing aan de individuele persoonlijkheid. "Hoewel we bijna elke klantwens kunnen realiseren, wordt de wens altijd voorafgegaan door een blik die past bij het type en een methode die zo zacht mogelijk is", legt de 26-jarige met Italiaanse roots uit. Wenskrullen via perm worden daarom volledig uit het assortiment geweerd. Het product beschadigt de natuurlijke beschermlaag van het haar, waardoor het stroachtig, droog en broos kan worden. In de tussentijd zijn er meer haarvriendelijke technieken met een vergelijkbaar effect. "Een mooi kapsel en gezond haar zorgen voor een gelukkige klant en een gelukkige kapper", zegt Forestieris.

Naast gevoel voor trends, creativiteit, kennis van de menselijke natuur en nieuwsgierigheid, zijn intacte handen ook belangrijk voor hun vak. En dat is een echte uitdaging in haar werk. De meesterkapper wast haar handen ongeveer 20 keer per dag. Ze is ook voortdurend in contact met shampoos, stylingproducten en kleurstoffen die chemicaliën bevatten en schadelijk zijn voor de huid. Drukpunten van de schaar of kleine knipbeurten veroorzaken ook problemen. Daarom is het voor haar routine om constant lotion aan te brengen.

De rechterhand zorgt voor extreem gestreste handen

 "Ik verzorg en bescherm mijn handen dagelijks met crèmes zodat ze niet uitdrogen. Ik kan alleen maar aanraden om regelmatig te cremeren bij kappers en in het algemeen bij mensen die veel met water en chemicaliën in aanraking komen".