Delicate huid, korte vingernagels en geen zichtbaar eelt op de vingertoppen. Je kunt niet zeggen dat Simon Fürst een professionele gitarist is door naar hem te kijken - of liever gezegd zijn handen. Al 13 jaar lang zijn deze muzikaal aangetast. Vorig jaar veranderde zijn passie in zijn beroep. Zijn band, het Simon Fuerst Trio, zorgde voor het eerst voor sensatie op het Aalen Jazz Festival, waar ze een groot publiek inspireerden als steun voor Xavier Naidoo, Zaz en Gregory Porter.
Voor de voorstellingen oefent Fürst enkele uren per dag. Wanneer de bestudeerde mediawetenschapper niet in de studio repeteert, rockt hij als zanger en virtuoos gitarist samen met zijn band of als solo-artiest de podia van deze wereld. De VS is zijn tweede thuis geworden. Drie keer per jaar brengt de 25-jarige enkele weken achter elkaar door in Los Angeles, New York of Miami. Daar presenteert hij de nieuwe producten van bekende gitaarbouwers op 's werelds grootste muziekindustriebeurzen.
Dus zijn handen zijn constant in gebruik. "Na concerten zijn ze vaak gezwollen, de huid ruw of gebarsten. Ondertussen hebben zich lichte lagen eelt gevormd op mijn vingertoppen. Hoewel ze niet merkbaar zijn, zijn ze wel merkbaar op mijn smartphone. Het aanraakscherm kan niet meer goed worden bediend", zegt Fürst en knipoogt. Dat is het enige mankement aan zijn handen. Om ervoor te zorgen dat dit zo blijft en dat hij ook in zijn huidige project - een muziekproject met kinderen in Irak - tact en gevoeligheid kan tonen, besteedt hij nauwgezet aandacht aan zijn belangrijkste fysieke kapitaal.
Zijn tips:
"Regelmatig verse snaren strijken, ze zijn comfortabeler. In de zomer helpen handbaden met koud water tegen de zwelling. In de winter moeten de handen soepel worden gehouden met vochtinbrengende crèmes. Mijn vuistregel is: wassen, crème, dan opwarmen en je vingers een korte pauze gunnen - ik weet dat dit het moeilijkste is voor een muzikant".