Jedzenie i emocje, gdzie jest wspólny mianownik?

Odżywianie jest jedną z najważniejszych funkcji organizmu. To dzięki jedzeniu mamy siłę, możemy budować naszą odporność i dbać o nasz stan zdrowia. Nieodłącznym elementem odżywiania jest poczucie sytości oraz głodu. Głód fizyczny narasta pomału i sukcesywnie. Odczuwamy ssanie w żołądku, które ustępuje po zjedzeniu posiłku. U osób zajadających emocje występuje jednak głód emocjonalny – w tym przypadku warunki dyktuje nam apetyt, który jest ulokowany w głowie i żąda od nas natychmiastowego zaspokojenia. Uporczywe myśli o jedzeniu nie pozwalają o sobie zapomnieć i pędzimy do lodówki lub sklepu. Czujemy apetyt na konkretne potrawy i bywa, że nie spoczniemy, dopóki ich nie zjemy. A jak już jemy, to często nie możemy poprzestać na przysłowiowym jednym kawałku czekolady czy garści chipsów.  

Głód emocjonalny najczęściej pojawia się wieczorem, kiedy jesteśmy po stresującym dniu w pracy, wyczerpującym popołudniu z dziećmi, czy kłótni z partnerem lub gdy czujemy się samotni. Jedzenie emocjonalne służy nam wtedy do pocieszania, nagradzania się, relaksowania, zapełniania pustki i nudy. Dla niektórych jedzenie jest przyjacielem, a nawet największą miłością. Może być też sposobem na zapewnianie sobie poczucie bezpieczeństwa lub opiekowania się sobą i innymi. Są na przykład domy, w których tylko poprzez jedzenie wyraża się miłość i troskę, bo brakuje umiejętności rozmowy i innego dbania o bliskość.

Kluczowe jest więc odzyskanie kontroli nad apetytem i spokoju w temacie jedzenia, do czego czasem potrzebna jest pomoc specjalisty. Skupienie się na swoich emocjach, relacjach ze sobą i z innymi prowadzi do możliwości wprowadzenia tzw. jedzenia intuicyjnego, którego sednem jest wsłuchiwanie się we własny organizm. „Nie ma tu miejsca na mówienie, co można zjeść, a czego nie. Chodzi raczej o przyglądanie się, skąd pochodzą dane odczucia i sygnały, które wysyła mi ciało – czy coś jest moją zachcianką, z czego wynika ochota na dany produkt, a z czego wynika jej brak, dlaczego myślę właśnie o takim, a nie o innym posiłku[1]”.

Tym samym możemy zacząć jeść zgodnie z filozofią Sebastiana Kneippa. Zgodnie z jego zaleceniami należy bowiem jeść świadomie, aby odczuwać wyważoną przyjemność ze spożywania wartościowych oraz możliwie niskotłuszczowych posiłków. Według niego kluczem prawidłowego odżywiania jest zrównoważona dieta, która dostarcza organizmowi potrzebnych wartości odżywczych najlepiej z produktów sezonowych i lokalnych.

[1] „Kobiety bez diety. Rozmowy bez retuszy” – książka wydana przez Fundację „Kobiety bez diety”