Olijf: een boom voor vrede

Kort en krachtig

Wetenschappelijkenaam: Olea europaea L.

Gebruikelijke namen: Olijfboom, olijfboom

Familie: Olijffamilie , Oleaceae

Oorsprong: Middellandse-Zeegebied, Zwarte Zee

Huidige teeltgebieden: Met uitzondering van enkele hooggelegen gebieden in de buurt van de evenaar, liggen alle huidige teeltgebieden tussen de 30e en de 45e breedtegraad, respectievelijk noorder- en zuiderbreedte.

Plantkunde: Olijfbomen kunnen meer dan 1.000 jaar oud worden. De wilde vorm (ssp. Sylvestris) is een schaars struikje of boompje met oliearme vruchten. De gecultiveerde vorm (ssp. Sativa) kan tot 10 meter hoog worden en draagt olierijke, vlezige vruchten. De olijfboom draagt zijn eerste vruchten wanneer hij ongeveer 10 jaar oud is; een volledig productieve oogst is pas na nog eens twee decennia mogelijk. De vruchten zijn eerst groen en worden dan roodachtig en blauwzwart wanneer ze volledig rijp zijn.

Gebruikte delen van de plant: Olijfolie wordt verkregen door het malen en koud persen van rijpe steenvruchten.

Historisch en volksgebruik

Als zelfs een machtig en gevreesd volk als de Spartanen in de oudheid bij een olijfgaard halt hielden, dan moet er wel iets bijzonders met deze bomen aan de hand zijn. Tijdens hun zegevierende veldtocht tegen de Atheners in de 5e eeuw v. Chr. spaarden de krijgers hun olijfgaarden uit vrees voor de wraak van de goden.

Olijfolie als verzorging voor de droge huid

Maar het was niet alleen vanwege zijn grote symbolische kracht dat de olijfboom van existentieel belang was voor oude culturen - van de Minoërs tot de Grieken en de Romeinen. De uit de steenvruchten geëxtraheerde olie diende als veelzijdig therapeutisch middel.

Het werd genomen in combinatie met andere voedingsmiddelen om een grote verscheidenheid van kwalen te behandelen, aangebracht op de huid, geïnjecteerd, geïnjecteerd en gebruikt als een voedende cosmetica. Zelfs de goden zouden zich met olijfolie hebben ingewreven om eeuwige schoonheid te bereiken - een gewoonte die ook een ritueel werd voor heersers, koninginnen en co.

Trouwens, als de Spartanen werkelijk de Atheense olijfbomen hadden aangevallen, zouden de aardse gevolgen beperkt zijn gebleven: Als olijfbomen worden vernietigd of platgebrand, lopen de overlevingskunstenaars na een bepaalde tijd weer uit.

Het gebruik van vandaag

Tegenwoordig neemt olijfolie, die rijk is aan vitaminen en voedingsstoffen, een belangrijke plaats in de moderne voeding in. Het is een van de weinige plantaardige oliën die tot hoge temperaturen kan worden verhit en daardoor geschikt is om te frituren, te bakken en te frituren. Het heeft ook een breed scala aan natuurgeneeskundige toepassingen. Olijfolie wordt bijna universeel gebruikt - voor broze vingernagels, koude voeten, jeuk, spierspanning, constipatie en nog veel meer.

Door het hoge gehalte aan oliezuur en vitamine E is olijfolie bijzonder geschikt in de huidverzorging voor de droge, schrale en schilferige huid. Het oliezuur wordt ondersteund door fenolverbindingen die een uitstekende bescherming bieden tegen vrije radicalen en UV-stralen. Olijfolie wordt ook zeer langzaam opgenomen in de hoornlaag, heeft een oplossend en verzachtend effect, waardoor het bijzonder geschikt is voor ruwe huidaandoeningen.

Wist je dat?

Bij de Olympische Spelen in de oudheid werden de winnaars van de wedstrijden altijd omkranst met olijftakken. Tot op de dag van vandaag wordt de olijftak beschouwd als een symbool van vrede - vooral in verband met de vredesduif, die vaak wordt afgebeeld met een olijftak in zijn snavel, teruggrijpend naar het bijbelse "happy end" van de Ark van Noach (Genesis, hoofdstuk 8).