In Kneipp's tijd was het dagelijkse leven heel anders dan het onze. Niet alleen was bijna het hele menselijke bestaan onlosmakelijk verbonden met het streven naar "het verdienen van de kost"; bovendien betekende fysieke arbeid aan het begin van de Industriële Revolutie meestal zware arbeid door het ontbreken van technische hulpmiddelen.
Daarom dachten maar weinig mensen aan bewuste rustperiodes, laat staan aan mindfulness, selfcare - wat Sebastian Kneipp er niet van weerhield om te wijzen op het belang van een redelijke levensorde. Hij was er immers van overtuigd dat een gezond lichaam (dat niet in de laatste plaats de basis van het leven van de hardwerkende bevolking was) en een geestelijk evenwicht alleen konden worden bereikt door een evenwichtige levensstijl.
