De douche: een lange traditie
Lichaamshygiëne met water was eeuwenlang een essentieel ritueel voor de mensheid. Al in het oude Griekenland werd grote waarde gehecht aan reinheid. In het oude Rome waren de openbare baden niet alleen een plek om schoon te worden, maar ook een bruisend sociaal centrum waar Romeinen elkaar ontmoetten om zaken te bespreken.
Maar, zoals je misschien weet, liep het niet altijd zo soepel. Door epidemieën zoals de pest, cholera en syfilis werden de openbare baden in de Middeleeuwen gesloten vanwege het besmettingsrisico. In de barokperiode probeerde men onaangename geuren te maskeren met poeders, zepen, pruiken en ondergoed. Het wassen werd beperkt tot het af en toe schoonmaken van delen van het lichaam met een waterkan en een kom.
De moderne douche, zoals we die nu kennen, heeft zijn oorsprong in Frankrijk. In de 19e eeuw werden de eerste douches gebruikt in psychiatrische instellingen als een therapeutisch hulpmiddel. Al snel vonden gevangenissen, kostscholen en kazernes de voordelen van een snelle en efficiënte reiniging. En niet veel later veroverde de douche ook de gewone huishoudens. Genezers zoals Sebastian Kneipp ontdekten zelfs de therapeutische voordelen van water, zoals beschreven in zijn boek Mijn waterkuur uit 1886.
Dus, de volgende keer dat je onder de douche staat, bedenk dan dat je deel uitmaakt van een lange geschiedenis van reiniging en vernieuwing!