Microplastics en wat daarmee wordt bedoeld

Als je vragen heeft over een specifiek product, kun je contact opnemen met onze klantenservice op info@kneipp.nl. Onze collega's zullen je zo snel mogelijk van informatie voorzien.

Meer details over het onderwerp:

Hoe komt microplastic in de oceaan terecht?

De vervuiling van de oceaan met meer dan tien miljoen ton afval per jaar is een ernstige maatschappelijke uitdaging. Verreweg het grootste deel van dit afval bestaat uit plastic: verpakkingsmateriaal zoals folies, zakken, flessen - met andere woorden, vaste stoffen waarin zeedieren verstrikt kunnen raken of die ze kunnen inslikken.

Minder zichtbaar, maar niet minder schadelijk, is microplastic. UV-straling, wind en golven zorgen ervoor dat de plastic onderdelen in de loop der jaren afbreken tot kleine deeltjes. Zodra ze kleiner zijn dan vijf millimeter, worden ze meestal microplastics genoemd. Daarnaast zijn er kunststofdeeltjes die ontstaan door het fijnste schuren van vliesmaterialen (bijvoorbeeld textiel) en banden.

De immense hoeveelheden van deze verschillende microplastic deeltjes bedreigen het ecosysteem - bijvoorbeeld doordat ze met hun voedsel door het zeeleven worden opgenomen en zo in de voedselketen terechtkomen.

En hoe zit het met microplastics in cosmetica?

Naast het wereldwijde plasticafvalprobleem is er in dit verband nog een ander belangrijk probleem: de verontreiniging van afvalwater door zogenaamde 'primaire microplastics'. Dit wordt in sommige cosmetische producten gebruikt als schuurmiddel met een schurende werking - bijvoorbeeld in de vorm van kleine plastic korreltjes in peelings of handreinigingspasta's.

Zelfs als moderne afvalwaterbehandelingssystemen in staat zijn dergelijke deeltjes op te vangen, kan niet in alle gevallen worden uitgesloten dat microplastics in het milieu terechtkomen. Kneipp heeft deze kwestie al heel vroeg aangepakt: Geen enkel Kneipp product bevat microplastic deeltjes.

Wat wordt nog meer tot microplastic gerekend?

Naast de plastic deeltjes die gewoonlijk als microplastics worden beschouwd, die kleiner zijn dan 5 millimeter en in vaste vorm in het eindproduct aanwezig zijn, worden ook colloïdale en opgeloste polymeren vaak tot de microplastics gerekend.

Polymeren in colloïdale vorm

In colloïdale vorm, d.w.z. in de vorm van microscopisch kleine, stabiele suspensies, worden polymeren in cosmetica gebruikt als zogenaamde opacifieermiddelen (bijv. styreen/acrylaat/copolymeren).

Wegens bezorgdheid over de moeilijke afbreekbaarheid ervan, zien wij af van het gebruik van colloïdale polymeren. De betrokken formuleringen zijn eind 2020 gewijzigd.

Polymeren in opgeloste vorm

Polymeren die in opgeloste vorm en niet als deeltjes in producten aanwezig zijn, zijn zonder beperkingen mengbaar met water. Dergelijke polymeren zijn hulpmiddelen bij het stabiliseren van emulsiesystemen (bijv. acrylaat-crosspolymeren en natuurlijke stoffen zoals alginaten, pectinen, guar en xanthaangom).

Ook hier kan de bezorgdheid over de afbreekbaarheid niet met zekerheid worden weggenomen. Daarom doen we het zonder deze stoffen en hebben we de betrokken formuleringen eind 2020 gewijzigd.

En hoe zit het met PEG's?

PEG's (polyethyleenglycolen) zijn synthetische emulgatoren. Wanneer ingrediënten op de verpakking worden vermeld, worden ze meestal gecombineerd met een nummer. Dit geeft het aantal moleculaire eenheden aan. Hoe hoger het getal, hoe meer eenheden, hoe moeilijker het te degraderen is. Daarom hebben wij besloten een grens te trekken en alleen PEG's te gebruiken met een ketenlengte van minder dan 50, d.w.z. een maximum van maximaal PEG-50.

Verdere details: een studie van het Federaal Milieuagentschap

Gedetailleerde informatie over de verschillende bronnen van microplastics en hun relevantie voor de bescherming van het mariene milieu wordt verstrekt door een studie in opdracht van het Federaal Milieuagentschap: download