Wetenschappelijkenaam: Argania spinosa L.
Gebruikelijke namen: Ardjan boom, ijzerhout boom
Familie: Sapotaceae (Sapotaceae)
Oorsprong: Zuidwest-Marokko
Groeigebieden: Israël
Plantkunde: De arganboom wordt 7 tot 10 meter hoog, kan een omtrek tot 15 meter en een leeftijd van 125 tot 150 jaar bereiken. Na de bloei ontwikkelt hij bitter smakende vruchten.
Oogsttijd: Juni tot september
Gebruikte delen van de plant: Zaden
De arganboom levert de mensen in zijn thuisland niet alleen arganolie, die wordt gebruikt voor medicijnen en cosmetica, maar ook talrijke andere grondstoffen voor dagelijks gebruik. Zo dienen afgevallen takken als brandhout en timmerhout; de vruchten zijn voedsel, evenals de eetbare olie die uit de zaden wordt gewonnen.
Zelfs de bladeren worden als veevoeder gebruikt. Deze schijnen ook erg lekker te zijn: Vaak ziet men durfgeiten in de bomen staan, de scherpe doornen trotserend om omhoog te klimmen en te knabbelen van deze zelfde bladeren en de olijfachtige vruchten.
Arganolie, die uit de pitten wordt gewonnen, wordt vaak gebruikt als bescherming tegen schadelijke milieu-invloeden zoals zonnestraling. Er wordt gezegd dat het het immuunsysteem van de huid versterkt en vroegtijdige huidveroudering voorkomt. De olie verzacht de ruwe en droge huid. Het kan zelfs de jeuk verlichten en de huid kalmeren bij neurodermitis.
De UNESCO heeft het Marokkaanse arganbos uitgeroepen tot biosfeerreservaat en werelderfgoed. Alleen de pitten van de gevallen vruchten worden gebruikt voor de olie-extractie. Er is echter ook een zeer praktische reden voor: de arganboom is voorzien van talrijke doornen, waardoor niet rechtstreeks van de boom kan worden geoogst. Zelfs door aan de boom te schudden, kunnen de plukkers de vrucht niet bereiken - vanwege de broosheid van het hout is dit eenvoudigweg verboden.
