Historisch en volksgebruik
Niet alleen lauwerkransen sierden ooit het hoofd van veel Romeinen: zoals de Romeinse geschiedschrijver Plinius meldt, werden muntkransen om het hoofd gebonden om een kater tijdens drinkgelagen te voorkomen.
Allrounder veldmunt
Kort en krachtig
Wetenschappelijkenaam:Mentha arvensis L.
Volksnamen: Chinese veldmunt, veldmunt, Japanse munt, korenmunt
Farmacopeenaam: Mintolie DAB (Menthae arvensis aetheroleum)
Familie:Lamiaceae (Labiates)
Oorsprong: Subtropische en gematigde klimaten
Plantkunde: Veldmunt heeft een krachtige groeiwijze met een afstaande of opgaande, soms vertakkende stengel die meestal slechts 5 tot 30 cm hoog wordt.
Gebruikte plantendelen:de bladeren en de etherische olie die daaruit wordt verkregen.
De meeste volksmedicinale toepassingen van deze veelzijdige plant en de olie die van de bladeren wordt gemaakt, gaan echter terug tot de Griekse arts Dioscorides, die veldmunt onder meer aanbeval bij maag- en darmklachten (eetlustopwekkend). In de 15e eeuw werd het algemeen gebruikt als krampstillend, spijsverterings- en zenuwstillend middel, en om verkoudheidssymptomen te verlichten.
“
Munt is een van de belangrijkste remedies die de maag versterken en de spijsvertering bevorderen. ”
Het gebruik van vandaag
De etherische olie van veldmunt, die wordt verkregen door stoomdistillatie, kan op vele manieren medicinaal worden gebruikt: Inwendig bij winderigheid, functionele gastro-intestinale en galachtige klachten en bij verkoudheid van de bovenste luchtwegen; uitwendig ook bij spier- en zenuwpijn. Bovendien wordt het gewaardeerd om zijn verfrissende en concentratiebevorderende werking.
Wist je dat?
Een van de beroemdste manieren ter wereld om veldmunt te verwerken is de populaire Japanse muntolie.
